Efektlerle dolu, gişe rekorları kıran bir filmin sahne arkası görüntülerini izlediğinizde oyuncuların kareli elbiselerle dolaştığını göreceksiniz. Bir insanın hareketlerini yakalamak, dijital bir karakteri canlandırmanın en gerçekçi yolu; ancak Stanford’daki bilim insanları hayvanların hareketlerini yakalamak ve incelemek için daha kullanışlı bir yol buldu.
Kuşa küçük bir hareket takip giysisi girdirmek veya tüylerine takip işaretleri yapıştırmak zor ve daha önemlisi zalimce. Ancak, havada en gelişmiş uçaklarımızdan bile daha çevik olan kuşları inceleyerek öğreneceğimiz çok şey var ve rüzgar tünelinde uçan kuşların yüksek hızda çekilmesiyle çok fazla bilgi edinebiliyoruz.
Kuşların karmaşık hareketlerini 3D olarak yeniden oluşturma girişimleri, kanatlarındaki benzersiz modelleri veya görsel ipuçlarını izlemeyi içeriyordu fakat Stanford Lentink laboratuarındaki bilim insanları daha iyi bir yol buldular: kuşları, uçan projeksiyon ekranlarına dönüştürmek.
Araştırmacıların deneylerinde, beyaz bir parrotlet kısa mesafe arasında uçarken üzerine iki tane üst üste gelen ışık katmanı yansıtıldı. Bir katman, kuşun yüksek çözünürlüklü bir görüntüsünü yakalamaya yardımcı olan koyu ve tek biçim kareliyken diğer katman ise görsel olarak benzersiz bir desen oluşturan eşit olmayan aralıklı çizgiler dizisiydi. İki ışık katmanı da kuş kanatlarını çırptıkça çarpıldı ve deforme oldu. Bu deformasyonlar bir bilgisayar tarafından yakalanıp kuşun hareketlerini tüm açılardan ve herhangi bir hızda incelenebilen ayrıntılı bir 3D modeli olarak yeniden oluşturuldu.
Bu yeni sistemin avantajları, tamamen otomatik olması ve çekilen tüm verilerin karmaşık bir modelleme yazılımı kullanarak çevrilmesini gerektirmeyen bir 3D model oluşturması. Teoride, bir filin adımlarını veya bir arabanın çarpışmasını alacak kadar geniş bir alanı kapsayabilecek bir projektörünüz olduğu varsayıldığında hemen hemen her hayvan veya hareketli nesne için kullanılabilir.
Bu araştırmanın getirdiği tek yenilik, hareket yakalama sisteminin kendisi de değil. Stanford bilim insanları, test parrotletinin uçuşunu 3D olarak analiz etmeye başladığında, kuşun ağırlığına destek olması için ek bir itme kuvveti olarak kasıtlı bir şekilde sürükleme ve hava akışı yaratmak amaçlı çok büyük hücum açısı kullandığını keşfettiler. Bu keşif, bir gün droneların ve diğer küçük uçan araçların verimliliğini artırmak için de kullanılabilir.