Kontakt lensleriniz, bir gün, ekran görüntülerini geliştirmekte olan yüksek teknolojili bir madde ile kan şekeri seviyesini ve diğer sağlık bilgilerini denetleyebilir.
Araştırmacılar, ultra ince, şeffaf ve yarı iletken madde indiyum galyum çinko oksit (IGZO) ile yapılmış 2.000 kadar sensörle dolu bir kontakt lensi öngörüyorlar. Sharp şirketi için IGZO temelli görüntülerin geliştirilmesine yardım etmiş olan Gregory Herman, şimdi Oregon State Üniversitesi’nde profesör ve IGZO’yu biyosensörlere uyarlamaya çalışıyor.
IGZO’nun kendisi 2003 yılında ilk kez açıklanmıştı. IGZO, Sharp gibi ekran yapımcıları için şu an amorf silikondan (Ekranınızdaki her piksele enerji gönderen transistorlarda şu anda kullanılmakta olan madde.) biraz daha avantajlı.
Birinci olarak IGZO neredeyse tüm görünür ışığa karşı geçirgen. Modern LED ve OLED ekranlar, arka ışığı, renk değiştiren pikseller ve transistorlar dahil olmak üzere farklı katmanların sandviçleri. Amorf silikon geçirgen olmadığı için çok ince olmalı ki arka ışığı gözünüze yeterince gelmesini sağlayacak şekilde çalıştırsın. IGZO için ise böyle bir problem söz konusu değil.
IGZO, elektrik akımının en temel bileşeni olan elektronları amorf silikondan 20 ile 50 kat daha hızlı hareket ettirebiliyor. Bu, her transistor için daha az malzeme gerekmesi anlamına geliyor ve böylece pikseller daha çok sıkıştırılabiliyor ve böylece çözünürlük artıyor. Daha iyi elektron iletimi ekranın daha az güç çektiği anlamına da geliyor. Apple 2013’te iPad Air’i piyasaya sürdüğünde IGZO temelli bir ekran kullanmıştı.
Bu özellikler, IGZO’yu kontakt lenslere yerleştirilen sensörler için çekici bir seçenek haline getiriyor. Herman, diyabet hastalarının kan şekeri düzeylerini izlemelerine yardımcı olacak bir glikoz sensörü geliştiriyor. Herman’a göre, bu lensler hastalara gün boyunca sağlıkları hakkında daha doğru bir resim verecek.
Herman’ın sensörü, göz yaşındaki glikozu değiştiren bir enzim olan glikoz oksidaz ile IGZO’yu eşleştiriyor. Bu gerçekleştiğinde, IGZO transistorlarının çevresindeki elektrik alanı değiştiği için PH değişiyor. Bu, bir bilgisayar çipinin kan şekeri değişimini hesaplayabileceği iletkenliklerini etkiliyor.
Herman, IGZO sensörleri geçirgen olduğu için, potansiyel olarak 2.000 tanesini milimetre kare içine koyabileceğini söylüyor. Bu, böbrek sorunlarını gösterebilen ürik asit seviyeleri gibi diğer biyometriklerin de denetlenmesine olanak sağlayabilir. Sensörler, potansiyel olarak bazı kanserlerin erken sinyalleri olan proteinleri tespit edebilirler.
Herman, tamamen geçirgen bir sistem olasılığını mümkün kılarak antenin ve devrenin de IGZO’dan yapılabileceğini söylüyor.
Herman’ın grubu, kontakt lenslerde kullanılan yumuşak plastik türünde yerleştirilmiş sensörlü prototipler hazırlıyor. Henüz test etmeye başlamadılar ama Herman bu işi yapmak için endüstri ortakları bulmayı umduklarını söylüyor.
Glikoz denetimli kontakt lensler üzerinde çalışan tek kişi Herman değil. Google, 2014 yılında sahaya girdiklerini açıkladığı zaman bir sıçrama yaptı. GLens (projesi teknik olarak Verily adlı yan kuruluş tarafından yürütülüyor.) iki elektrot arasındaki gerilim değişimlerini ölçen farklı bir teknoloji üzerinde çalışıyor.
Google, teknolojisini ilaç şirketi Novartis’e linsansladı. Başlangıçta, şirketler lenslerin 2016’da klinik araştırmalarda olacağını söylemişti. Novartis ilerlemenin devam ettiğini belirtmesine rağmen bu hedef tutturulamadı.
Herman ve diğerlerinin aklında kalan konu ise gizlilik. Herman, “Bence bu büyük bir endişe sebebi.” diyor. Pasaportlarda ve kredi kartlarındaki kablosuz RF temelli teknoloji, diğer insanların yeterince yakında olduklarında bilgilerinizi çalabileceği yönündeki endişeleri artırdı.